۲۷ آذر روز جهانی عاری از خشونت و افراطی گری
۲۷ آذر روز جهانی عاری از خشونت و افراطی گری
هجدهم دسامبر سال ۲۰۱۳؛ نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، پیشنهاد ایران مبنی بر نامگذاری این روز به عنوان «جهان علیه خشونت و افراطی گری» را با رأی قاطع نمایندگان کشورهای جهان و بدون مخالف تصویب کرد. بنابراین در ایران، ۲۷آذر روز مبارزه با افراطی گری نامگذاری و در تقویم ملی ایران ثبت شد.
|
جهان بشری در هزاره سوم با وجود پیشرفت های علمی، صنعتی، اقتصادی و اجتماعی، از ناهنجاری های زیادی رنج می برد که یکی از مهم ترین آن ها، پدیده شوم و فراگیر خشونت و افراط گرایی و تروریسم است.این پدیده در سالهای اخیر بیشترین قربانیان خود را از مردم مسلمان و بی گناه کشورهایی مانند عراق، سوریه و افغانستان گرفته است. ظهور گروه های افراطی که خونریزی و جنگ طلبی خود را با پوششی از باورهای مذهبی پیگیری می کنند، موجب ناامنی این قبیل کشورها شده است. در کنار این ناامنی، نفوذ نظامی کشورهای غربی و تلاش آن ها برای تغییر نقشه خاورمیانه نیز سبب افزایش فعالیت این گروه ها در منطقه شده است. این گونه خشونت ها به پدیده ای فراگیر در سراسر جهان تبدیل شده و کمتر روزی است که حتی در کشورهای آمریکای شمالی و جنوبی و قاره اروپا و به شکل فراگیرتر در قاره آفریقا، صدها انسان بی گناه جان خود را بر اثر خشونت از دست ندهند. رشد تفکرهایی مثل نئو نازیسم و یا جریان های راست افراطی در اروپا از پدیده هایی است که از فرهنگ سیاسی غرب برخاسته است و اثر این جریانها را می توان در خشونت ورزی و افراط گرایی از نوع تفکرهای افراطی نژاد پرستانه و دین ستیز در جوامع غربی دید. جهان عاری از خشونت در شرایطی محقق می‌شود که دولت‌ها با هم همکاری کنند و در سیاستگذاری‌ها هماهنگ باشند، زمانی‌که دولت‌ها هماهنگ باشند، جریان‌های افراطی در حاشیه قرار خواهند گرفت، دولت‌های مقتدر اگر با همسایگان خود به سیاست‌های مشترک دست‌یابند، می‌توانند ریشه‌های خشونت را خشکانده و زمینه‌ساز کاهش افراطی‌گری در منطقه و جهان شوند. تفکرهای غلط و افراطی یکی از مسیرهای مبتنی بر خشونت است، توسعه نیافتگی و نیازهای مادی پاسخ داده نشده، بیکاری، فقر، نبود امکانات زندگی و ناامیدی از دست یافتن به آینده قابل تامل و ارزشمند، بستری برای خشونت‌طلبی است. مداخلات خارجی که سبب عدم توانایی جوامع برای کاهش فقر و حذف زمینه‌های خشونت در آن‌ها می‌شود، فساد گسترده در نظام های اداری و مدیریت توسعه ، استبداد حکومت‌ها که باعث سرخوردگی و به حاشیه راندن اقشار آسیب‌پذیر می‌شود، همگی موانع بزرگی برای توسعه‌یافتگی، صلح و آرامش هستند. برای پیشبُرد مبارزه با خشونت و گسترش فرهنگ صلح و مدارا، جهان نیازمند اقداماتی اساسی است که از جمله مهمترین آن‌ها می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
|
